Henk van Gelder was in NRC Handelsblad (24-05) deels positief, deels kritisch (***) over de concertante versie van de Dreigroschenoper door Asko|Schönberg in het Concertgebouw in Amsterdam op 22 mei: "[…] ze lieten de muziek schetteren en schitteren, met alle slepende en schurende syncopen die door andere orkesten van klassieke snit zo vaak worden gladgestreken. In deze concertante versie traden echter gastvocalisten aan die deze flair lang niet allemaal konden evenaren. Te vlak, niet vulgair genoeg. In zo’n moraliteit over hoeren, boeven en corrupte bovenbazen past geen gepolijste zang."
Guido van Oorschot was in de Volkskrant (24-05) bepaald niet enthousiast (**) over deze productie, vooral vanwege een wat hij noemt "ironische vijand: de veelgeroemde akoestiek van de Grote Zaal. Die zit een honderdkoppig symfonieorkest als gegoten, een elektronisch versterkte zangstem kust hij dood. […] Die Dreigroschenoper is voor zaaltjes waar een blik of stembuiging kan inslaan als een bom."
Ook in NRC Handelsblad (25-05) een uitvoerig gesprek door Floris Don met componist Michel van der Aa naar aanleiding van zijn multimediale opera Sunken Garden (3-9 juni in het Holland Festival). Van der Aa was niet verbaasd over de uiteenlopende reacties op de voorstellingen in het Barbican Theatre in Londen, waar de opera onlangs in première ging, maar dat zijn werk zó veel zou losmaken had hij niet verwacht: "Er werd geruzied op blogs. Louter vijfsterrenrecensies was natuurlijk het mooist geweest, maar zo’n controverse is de op één na beste uitkomst." Een verklaring voor die controverse heeft Van der Aa wel: "De opera laat veel vragen open, wat de Britten meer irriteert dan de Nederlanders. De Nederlandse recensenten waren veel milder in hun kritiek dan de Britten." Van der Aa noemt zichzelf een muzikale omnivoor, en hij verwacht van luisteraars ook zo'n ruime smaak: "Ik luister naar klassiek, jazz, wereldmuziek en pop. Hierbinnen heb ik mijn voorkeuren: liever Saariaho dan Boulez, liever een liveconcert van Radiohead dan een avond met modernistische componisten in Darmstadt. […] Ik sta open voor alle muziekstijlen, ik wil me als componist niet in een hokje laten stoppen. Die openheid moet de luisteraar bij Sunken Garden eveneens hebben."
In Trouw dit weekend (24-05) twee positieve recensies van nieuwe CD's met 20e eeuws vocaal repertoire: Frederike Berntsen noemt Ian Bostridge "Lenig, serieus en meeslepend" in zijn vertolking van Songs van Benjamin Britten, met Antonio Pappano achter de vleugel. Vier sterren voor deze uitgave, een ster minder geeft Sandra Kooke voor de Wunderhorn-liederen van Mahler in de interpretatie van bariton Dietrich Henschel en pianist Boris Berezovsky: "[…] opvallend hoge tempi. Dat pakt meestal goed uit. […] Jammer dat Henschel de Duitse gewoonte heeft om heel nadrukkelijk al-le-let-ter-gre-pen te benadrukken", met "overacting" als gevolg.
Trouw publiceerde een kort IM van de vorige week overleden Henri Dutilleux, die volgens de redactie "als een van de weinige moderne componisten een groot publiek wist aan te spreken."
Marije Vlaskamp schrijft vandaag (27-05) in Trouw over de juichende ontvangst in het westen van de clip bij de (rock) single die de dissidente Chinese kunstenaar Ai Weiwei uitbracht: "Onder de titel Shaboyi - dit is zulk grof Chinees dat The New York Times het niet vertaalt, maar sufkut benadert de betekenis - verwerkt Ai 81 dagen in illegale detentie."
De honderdjarige Sacre krijgt - niet verwonderlijk, en terecht - ook de nodige aandacht, met name in NRC Handelsblad (23-05). Onder andere in een groot artikel van Francine van der Wiel, maar ook in door Joep Stapel genoteerde uitspraken van vijf componisten over dit hoofdwerk van Igor Stravinsky: Louis Andriessen ("mijn obsessie met dat stuk heb ik mijn hele leven behouden"), Martijn Padding ("Ik geloof dat ik niet zo vreselijk ben beïnvloed door Le Sacre"), Mayke Nas ("De Sacre wordt voor mij steeds meer een ijkpunt"), Klas Torstensson ("Voor mij is de Sacre absoluut geen ijkpunt") en Tijmen van Tol ("De aantrekkingskracht van de Sacre ligt in de enorme directheid en frisheid. Soms is het gewoon rammen").
Categorie: