In de blessuretijd tussen kerst en oudejaarsavond vindt op 27/12 in Roodkapje (Rotterdam) een vreemd alternatief kerstverhaal plaats met muziek, eten en drinken, performance, poëzie en ‘misschien zelfs meer’. Muziek van Nu in gesprek met de makers, trombonist Koen Kaptijn en componist Wilbert Bulsink.
Wilbert: We zijn door Jan Nieuwenhuis van Roodkapje gevraagd om iets te maken voor de avond van derde kerstdag. Nieuwenhuis programmeert samen met Luuk Ottenhof elke laatste vrijdag van de maand een avond vol ongehoorde geluiden. We hebben alle ruimtes tot onze beschikking en alle vrijheid om te bedenken wat we ermee willen doen. Het wordt een uitprobeersel, maar met onze ideeën kunnen we met gemak een avond vullen. De kunst is nu eerder om dingen weg te laten.
Blessuretijd
Koen: Op derde kerstdag is het feest voorbij en wachten we op het volgende feest. Het idee van De kerst voorbij is dat mensen als het ware een dag te laat komen. Hoeveel prikkels zijn er nodig om het publiek een beeld te geven van wat er is geweest? Hoe ga je met een ruimte als Roodkapje om zodat mensen daar binnenkomen en denken: “Hé, hier is iets gebeurd!” of “Hier gaat iets gebeuren”. De dag na kerst is een niet-veelzeggende dag maar nog wel helemaal gevuld met beelden en herinneringen. Daarom hebben we het in de aankondiging de ‘blessuretijd’ genoemd.
Ons evenement gaat niet alleen over kerstmis in de christelijke zin, maar ook over het oude midwinterfeest in de donkerste periode van het jaar. Deze periode is het keerpunt waarop het niet meer donkerder wordt, maar we nog wel drie maanden in de kou zitten. Daar komt ook het idee van de blessuretijd vandaan: laten we feesten om de tijd draaglijker te maken. Dat wachten tot de lente weer begint was een belangrijke inspiratiebron voor het samenstellen van de avond, en is tegelijkertijd onze grootste uitdaging: laat mensen maar eens drie uur wachten... Het liefst doen we zo min mogelijk op een zo mooi mogelijke manier.
Trampoline springen
Het is een soort trampolinespringen; wat wij doen vindt plaats op het moment dat je de mat raakt. We proberen de mensen op een rustige, vriendelijke en aangename manier in de lucht te houden. Daarmee wordt het evenement ook een vorm van ‘tijdskunst’.
Wilbert: Mensen vragen me niet zo snel om een lang stuk van bijvoorbeeld anderhalf uur te componeren. Maar ik vind het een enorme uitdaging want het stelt me bij het componeren voor andere vragen. Het past bovendien heel goed in de context van het wachten op derde kerstdag. Ik gebruik er materiaal voor dat al jaren in de kast ligt en waar ik elk half jaar een paar dagen mee aan het prutsen ben. Daar zijn nu dingen uitgekomen waar ik heel blij mee ben.
Verrassingsmenu
Koen: De avond heeft een hoog verrassingsgehalte, dus we gaan niet te veel verklappen. In elke ruimte beweegt wat er gebeurt zich tussen concert, installatie en de lege ruimte. We gaan ook een aantal bekende performance-stukken spelen maar het zou heel goed kunnen dat we daarvan maar een stukje doen of dat we het bewerken voor deze avond.
Bij de meeste voorstellingen en concerten worden er van tevoren al heel veel beelden gecreëerd omdat er PR nodig is om publiek te trekken. Dat willen wij dus niet, het is net als een verrassingsmenu nemen; daardoor leer je de kok heel goed kennen. De programmeur van Roodkapje begrijpt dat een concert ook over de makers achter het stuk gaat. Je gaat er niet heen voor biefstuk met patat maar laat je verrassen door wat er geserveerd wordt. Het is heel prettig dat er zulke plekken zijn.
Gespitzen presents: De kerst voorbij. 27 december, 20:30 // 01:00 uur. Roodkapje Rotterdam.